21 november 2012
Mogen werkloze 50-plussers gelukkig zijn?
In de Volkskrant van 21 november schreef Peter de Waard een column waarin de vraag of een werkloze ook 'domweg gelukkig bij de UWV' mag zijn centraal staat. Hier heb ik verder geen letter aan toe te voegen!
Sociale onderneming van 50-plussers
Groeiende langdurige werkloosheid 45-plussers
Zo maar een regel uit een nieuwsbericht van de vorige week.
De afgelopen vier jaar is de werkloosheid onder 45- tot 65-jarigen geleidelijk opgelopen van 93 duizend in het derde kwartaal van 2008 tot 173 duizend in het derde kwartaal van 2012.
Het aandeel werklozen van 45 tot 65 jaar dat op korte termijn uitstroomt naar werk is betrekkelijk klein. Van de werkloze 45-plussers in het tweede kwartaal van dit jaar hadden 25 duizend drie maanden later een baan. Dit komt neer op 15 procent.
VVD: er is wél werk, er zijn wél vacatures
En zo blijft het maar door gaan. De VVD-parlementariërs deden vorige week in het debat over de regeringsverklaring of ze in een andere wereld leven: zij beweren dat het wellicht moeilijk is, maar dat er wel degelijk banen zijn. Onze jobcoaches bij het UWV doen voor deze dwaallichten niet onder: ze erkennen dat het moeilijk is om een baan te verwerven, maar dat we desondanks gewoon door moeten gaan met het één keer per week solliciteren. Op wat?
Leeftijdsdiscrimninatie
Elke keer als er weer nieuwe cijfers beschikbaar komen, dan komen de diverse media steevast met illustratieve verhalen van slachtoffers van deze leeftijddiscriminatie. Want dat is het natuurlijk: jongeren gaan altijd voor. En waarom? Daar zijn geen redenen voor, want de 45plusser is helemaal niet star, is helemaal niet vaak ziek, heeft nog veel energie. Op jongeren hebben ze voor dat ze meer ervaring hebben, doordachter te werk gaan en vaak een uitgebreider netwerk hebben.
Hier twee voorbeelden uit de Volkskrant van 16 november 2012. De 59-jarige personeelswerker Suzanne Neuman en de 51-jarige laborant Eric Oude Engberink.
50-plussers vormen interessant arbeidspotentieel
Bij al deze verhalen valt het op dat de 50plus-werklozen afkomstig zijn uit alle beroeps- en functiegroepen. Wie zitten er thuis allemaal zoal achter de geraniums: ontwerpers, ingenieurs, ambachtslieden, verkopers, boekhouders, administratief medewerkers, ict-ers, leraren, directeuren, projectleiders, magazijnbedienden. Ze zijn allen beschikbaar.
De sociale 50-plus onderneming
Waarom organiseren wij 50-plussers ons niet? Waarom trekken we geen lange neus naar het UWV en de HR-managers? Zet al onze kennis, vaardigheden en netwerken in een brainstormsessie bij elkaar, dan kan het toch niet uitblijven dat er een goed markt-idee ontstaat. Met ons allen beginnen we een heuse sociale onderneming. Met hart en ziel storten we ons op ons -uiteraard- florerend bedrijf. En we dragen onze eigen personeelschef, we gebruiken natuurlijk gewoon de ouderwetse functienamen, op om alleen te rekruteren uit het 'overschot' bij het UWV.Of zoals de politici zeggen: uit de groepen in de samenleving die een grote afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Kansloze werklozen, bedoelen ze.
Zo maar een regel uit een nieuwsbericht van de vorige week.
De afgelopen vier jaar is de werkloosheid onder 45- tot 65-jarigen geleidelijk opgelopen van 93 duizend in het derde kwartaal van 2008 tot 173 duizend in het derde kwartaal van 2012.
Het aandeel werklozen van 45 tot 65 jaar dat op korte termijn uitstroomt naar werk is betrekkelijk klein. Van de werkloze 45-plussers in het tweede kwartaal van dit jaar hadden 25 duizend drie maanden later een baan. Dit komt neer op 15 procent.
VVD: er is wél werk, er zijn wél vacatures
En zo blijft het maar door gaan. De VVD-parlementariërs deden vorige week in het debat over de regeringsverklaring of ze in een andere wereld leven: zij beweren dat het wellicht moeilijk is, maar dat er wel degelijk banen zijn. Onze jobcoaches bij het UWV doen voor deze dwaallichten niet onder: ze erkennen dat het moeilijk is om een baan te verwerven, maar dat we desondanks gewoon door moeten gaan met het één keer per week solliciteren. Op wat?
Leeftijdsdiscrimninatie
Elke keer als er weer nieuwe cijfers beschikbaar komen, dan komen de diverse media steevast met illustratieve verhalen van slachtoffers van deze leeftijddiscriminatie. Want dat is het natuurlijk: jongeren gaan altijd voor. En waarom? Daar zijn geen redenen voor, want de 45plusser is helemaal niet star, is helemaal niet vaak ziek, heeft nog veel energie. Op jongeren hebben ze voor dat ze meer ervaring hebben, doordachter te werk gaan en vaak een uitgebreider netwerk hebben.
Hier twee voorbeelden uit de Volkskrant van 16 november 2012. De 59-jarige personeelswerker Suzanne Neuman en de 51-jarige laborant Eric Oude Engberink.
50-plussers vormen interessant arbeidspotentieel
Bij al deze verhalen valt het op dat de 50plus-werklozen afkomstig zijn uit alle beroeps- en functiegroepen. Wie zitten er thuis allemaal zoal achter de geraniums: ontwerpers, ingenieurs, ambachtslieden, verkopers, boekhouders, administratief medewerkers, ict-ers, leraren, directeuren, projectleiders, magazijnbedienden. Ze zijn allen beschikbaar.
De sociale 50-plus onderneming
Waarom organiseren wij 50-plussers ons niet? Waarom trekken we geen lange neus naar het UWV en de HR-managers? Zet al onze kennis, vaardigheden en netwerken in een brainstormsessie bij elkaar, dan kan het toch niet uitblijven dat er een goed markt-idee ontstaat. Met ons allen beginnen we een heuse sociale onderneming. Met hart en ziel storten we ons op ons -uiteraard- florerend bedrijf. En we dragen onze eigen personeelschef, we gebruiken natuurlijk gewoon de ouderwetse functienamen, op om alleen te rekruteren uit het 'overschot' bij het UWV.Of zoals de politici zeggen: uit de groepen in de samenleving die een grote afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Kansloze werklozen, bedoelen ze.
Abonneren op:
Posts (Atom)