Nieuw gedicht in de reeks werklozenpoëzie: Afwijzing 2:

Werklozenpoëzie

Op 23 maart was de eerste aflevering in deze serie werkloosheidspoëzie. Vandaag het tweede gedicht:

Afwijzing (2)

Naar aanleiding 
van je gegevens
in relatie 
tot de activiteiten
van de genoemde afdeling
zien wij 
onvoldoende 
aanknopingspunten. 

een nadere kennismaking 
is daarom
wat ons betreft
minder relevant.

Wij danken je hartelijk 
voor
je belangstelling
in onze organisatie
en wensen je
veel succes
bij een volgende
carrièrestap.


(Afwijzing sollicitatie: 30 maart 2012)

Wij werkloze ouderen en de crisis...

Uit: De Volkskrant 29 maart 2012

Net zo oud als in de film met Clooney

Net als in de film...
Peter de Waard schetst in de Volkskrant van 28 maart 2012 waarom werkgeversvoorzitter Wientjes (VNO-NCW) ons zo graag aan 'een droombaan' wil helpen.

Op sollicitatiegesprek? Eerst douchen!

Uitnodiging voor een sollicitatiegesprek
Vandaag stond er in het economie-katern van de Volkskrant een stuk over kleding en solliciteren. Nu moet het al heel wonderlijk lopen wil er bij ons 50-plussers nog een brief in de bus vallen met de tekst "naar aanleiding van uw sollicitatie nodigen wij u hierbij uit voor een gesprek op maandag 2 april"  Ik zou me in ieder geval een hoedje schrikken!

Hoe ga ik gekleed op een sollicitatiegesprek?
Waar ik al lang niet meer bij heb stilgestaan zijn de kledinggewoontes tijdens het solliciteren. Van ons wordt tegenwoordig verwacht dat we er lustig op los twitteren, dat onze LinkedIn-profiel op 100% staat en dat we ons een slag in de rondte netwerken. Maar moeten we ons vandaag de dag ook in een moderne kledingoutfit laten hijsen? Of zijn de sollicitatie-mores in de loop der jaren ook wat informeler geworden? We zien de geachte afgevaardigden in de Tweede Kamer toch ook niet meer met stropdas om achter het katheder staan? Dus ik neem aan dat ik als een gewone doordeweekse onderknuppel toch ook niet meer in driedelig pak op het sollicitatiegesprek wordt verwacht.

Dress for success
Gelukkig biedt de markt uitkomst. Dress for success geeft advies en gratis kleding voor een goed sollicitatiegesprek. Er stond vandaag in de Volkskrant dus een heel stuk over in.

Eén passage vond ik opmerkelijk:  

Ja, dat is misschien wel een goed idee als ik word uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek: ik ga me dan een keer douchen...

Terugkeer van oude cracks

Het Nieuwste Schavot
Op zaterdag staat achterop het sportkatern van de Volkskrant een pagina van Het Nieuwste Schavot (HNS) Het is een club waarvan iedereen lid kan worden en heeft een heuse directie die bestaat uit de redacteuren Paul Onkenhout, John Schoorl en Bert Wagendorp. Het behandelt met een knipoog en satire de 'serieuze zaken' van de sport.

Senioren terug in nationale hockeyselectie
Zo werd in de aflevering van 24 maart het nieuws besproken dat Taeke Taekema en Teun de Nooijer door hockeybondscoach Paul van Ass opnieuw zijn uitgenodigd om deel uit te maken van de nationale selectie. "Nou en?", zul u misschien zeggen. Beide spelers zijn grote namen in de hockeysport. Maar aan het begin van het jaar werden ze door diezelfde bondscoach uit de selectie gezet: ze waren te oud en hadden geen positieve invloed op de teamprestaties. Van Ass was blijkbaar de enige die er zo over dacht, want er stak een storm van protest op. Taekema en De Nooijer zijn respectievelijk 32 en 36 jaar. Nu is Van Ass dus op zijn besluit teruggekomen.

In Het Nieuwe Schavot werd vervolgens met satire geschreven over de terugkeer van oudgedienden in diverse sporten, met als uitschieters het heroptreden van Betty Stöve (66) en Tom Okker (68) op het tennisveld.

Senioren terug in zaken
Het onderwerp werd daarna verlegd naar de terugkeer van vergeten coryfeeën uit het zakelijke en maatschappelijke leven. Ik ondervind aan den lijve dat met het toenemen van de leeftijd de scherpte en de snelheid in sportprestaties afneemt. Maar ik kan niet inzien waarom de genoemde Jan Timmer en Ruud Lubbers de genoemde taken niet op zich zouden kunnen nemen. Gesteld dat ze het zelf nog zouden willen en door hun omgeving nog worden gepruimd. Ik zie wel iets in Van Agt als nieuwe minister-president!

Gedicht: Afwijzing

Afgewezen

Voor deze vacature zijn 85 reacties binnengekomen.
Je sollicitatie is beoordeeld aan de hand van de in de vacature vermelde functie-eisen.
Vervolgens is een afweging gemaakt tussen de verschillende sollicitanten.
Daarop heeft de selectiecommissie besloten jou niet uit te nodigen voor een gesprek,
omdat er sollicitanten zijn die qua opleiding en werkervaring beter voldoen aan het profiel.

Ik dank je voor je belangstelling en wens je succes bij verdere sollicitaties.

(Afwijzing sollicitatie: 23 maart 2012

Op workshop geweest bij het UWV

Steeds meer werklozen gaan voor zichzelf beginnen
Arnoud Cornelissen schreef op 20 maart 20 maart 2012 in De Gelderlander een artikel over 55-plussers die voor zichzelf beginnen. Een idee dat is ingegeven door het feit dat werkgevers hen niet meer uitnodigen voor sollicitatiegesprekken. 55-plussers zijn ongewenst. Die kun je beter wegklikken...

ondernemer worden of in loondienst?

Ik herken het verhaal. Want die drempel ben ik inmiddels ook over: als ze mij dan niet meer in loondienst willen hebben, dan moet ik maar eens voor mijzelf beginnen.

Tot voor kort had ik nooit serieus nagedacht over de mogelijkheid om zelf ondernemer te worden. Want ik had het naar mijn zin in loondienst. Het is comfortabel. Ik had plezier in mijn werk. Ik verdiende dan wel niet overmatig veel en kon niet in een grote zwart glimmende auto rijden. Maar als normale werknemer hoefde ik niet mee te huilen in het ondernemerskoor over blauwe enveloppen die bij hen blijkbaar met grote regelmaat op hun de deurmat vallen.

Maar nu ben ik ontslagen. En ben ik vijftig-plus. Ik wil graag weer een gewone baan. Ik schrijf mooie sollicitatiebrieven. Ik ontdek dat niemand mij nog wil hebben. Hoe goed ik ook ben, hoe bij de tijd ik ook ben en hoe gezond ik ook ben. Altijd is er iemand die net iets beter aan het gestelde profiel voldoet. Dan moet je wat anders gaan doen.

dwingende uitnodiging UWV voor workshop

Ik informeerde bij het UWV naar de mogelijkheid om 'iets voor mezelf te beginnen'. Ik werd meteen uitgenodigd voor een Workshop ondernemen. Dat was overigens geen hartelijke optionele uitnodiging. Het was eerder een bevel: "als u geïnteresseerd bent in zelfstandig ondernemerschap, dan is dít de procedure. Ik schrijf u in voor een eerste workshop. Er is nog een plaats vrij op woensdag, schikt u dat?" Wie durft dan nog nee te zeggen? Ik wou overigens ook helemaal geen nee zeggen, want ik was oprecht geïnteresseerd.

workshop bij het UWV

Dus onlangs heb ik die workshop bezocht. Toen ik me bij de receptie aanmeldde bleek al snel dat ik niet de enige ben die stiekem snode ondernemingsplannen heeft. Tot we werden opgeroepen werden we met zo'n dertig man/vrouw opgehokt in de hal van deze UWV-locatie, werkatelier genoemd. In dat kwartiertje krijg je wel snel een beeld van de wereld van het UWV. Mannen met nette jassen en met koffertjes op wieltjes komen vast niet om te praten over de hoogte van hun uitkering. Verder de medewerkers die het werken met de werkloze medemens tot hun corebusiness kunnen rekenen. Ze liepen geroutineerd door de wachtende menigte heen om buiten op de stoep een sigaretje te roken: even weg bij al die formulieren doordrenkt met werklozenleed.

Een vrolijke mevrouw kwam ons ophalen. Vervolgens werd ons verzocht ons allemaal even kort aan elkaar voor te stellen. U kent dat wel. Een vermoeiende bezigheid. Eigenlijk niemand die daar op zit te wachten: over twee uur zijn we weer vrij en zien we elkaar nooit meer.

workshop - hoorcollege
Vanuit mijn studietijd associeerde ik 'workshop' met een interactief en gevarieerd aanbod van activiteiten rond een bepaald onderwerp. In de ruime twee uur van deze UWV-workshop kregen we een diarree van informatie over ons uitgestort over het starten van een onderneming vanuit een WW-situatie. Niemand hoort mij zeggen dat een dergelijke workshop niet nuttig is. Maar ik heb gedurende die twee uur toch wel vaak gedacht: als zo'n workshop vanwege de grote toeloop toch zo vaak gegeven wordt, waarom kan de presentatie dan niet wat enthousiaster en inspirerender zijn?

We kregen een hand-out van een powerpoint presentatie. Omdat de apparatuur niet functioneerde konden de lichtbeelden zelf niet vertoond worden. De informatie werd zonder al te veel opbouw en nogal van de hak op de tak overgebracht. Je mocht vragen stellen, maar verder was het een traditioneel hoorcollege; dus veel eenrichtingsverkeer. Ik heb driftig aantekeningen gemaakt. Een aantal dingen zijn zeker interessant om te weten. Ik zal de komende tijd mijn collegeaantekeningen nader uitwerken. En proberen er sprekende praktijkvoorbeelden bij te bedenken. 

UWV is uitkeringsfabriek geworden
Maar wat me vooral bijgebleven is van deze bijeenkomst is dat het geld bij het UWV ook op is. Telkens weer kregen we de boodschap mee dat de begeleidingsfunctie van deze instantie door de bezuinigingen van de regering verschraald is. Er is bijna nergens nog geld voor. Het UWV is gewoon een ordinaire uitkerings-administratiekantoor geworden!

Een Belgische kijk op een solliciterende 50-plusser

Op 25 april 2007 publiceerde de Gazet van Turnhout deze cartoon. De problematiek is niet van vandaag...

Generatie leesplankje moet Twitteren

150 coaches voor werkloze 55-plussers

Een aantal dagen hebben we in de kranten stilgestaan bij  de 55-plussers die eigenlijk geen enkele kans meer maken op de arbeidsmarkt. Toch gaat het UWV 150 coaches inzetten om te proberen de werklozen uit deze leeftijdscategorie beter toe te rusten in hun strijd op de arbeidsmarkt. Want een strijd is het.

Van leesplankje naar Twitter

In de netwerkbijeenkomsten die gisteren in de Volkskrant werden beschreven worden alle registers met modieuze hulpmiddelen opengetrokken. Wie in dergelijke coachingstrajecten heeft gezeten kent het wel: gelikte cv's schrijven, elevator-pitches, 150 woorden-presentaties, koud en warm netwerken, STARR methode, SWOT-analyses. Ook Linkedin, Twittter, Facebook moeten de mensen die nog met het leesplankje en de platen van Ising zijn grootgebracht inzetten. 

Alsof die 50plussers van zichzelf niet goed genoeg zijn om probleemloos in een baan te kunnen functioneren.

Uit: de Volkskrant, 13 maart 2012

gezellige koffieochtenden
Veel is erop gericht om potentiële werkgevers te imponeren. Maar we weten inmiddels dat er iets schort aan het beeld dat de werkgevers hebben van ons soort mensen. Die 150 coaches kunnen beter worden ingezet voor missiewerk bij dát soort mensen.

Natuurlijk zijn het ook gewoon gezellige koffieochtenden, die netwerkbijeenkomsten. Dat misgunnen we niemand...

Amerika beter voor oudere werklozen???

In de rubriek Opinie & Debat van de Volkskrant van 12 maart 2012 doet ook Marion Baumgarten een duit in het zakje in de discussie over de redenen waarom 55-plussers zo moeilijk aan de bak kunnen komen. Zij meent dat we beter eens naar Amerika kunnen kijken en dat we het arbeidsmarktbeleid moeten hervormen. Want in Amerika kent men geen leeftijdsdiscriminatie. En als 'iedereen met wat rimpels' in Nederland dan ook gewoon een baan krijgt zal het bezwaar dat ouderen zo duur zijn vanwege de sociale voorzieningen ook verdwijnen. Want er zullen dan minder uitkeringen worden uitbetaald,  zo beweert zij. 

Oudere werklozen in Amerika
Wat vindt Amerika er zelf van? Op de website van het Population Reference Bureau lezen we in een artikel van maart 2010 dat het daar met de 50-plussers ook niet zo soepeltjes gaat:

"De huidige crisis laat onverwachte veranderingen in het leven van oudere Amerikanen zien. Volgens een rapport van Richard Johnson van the Urban Institute, is het aantal werkloze 55-plussers in de periode van november 2007 tot 2009 meer dan verdubbeld en is de werkloosheid voor deze leeftijdsgroep tot tot een historische hoogte gestegen. Toenemende werkloosheid voor oudere volwassenen komt vooral door de gestegen arbeidsparticipatie van deze groep. Dit kan op haar beurt weer worden toegeschreven aan zorgen over onvoldoende pensioenvoorzieningen.

De gevolgen van werkloosheid kan ouderen veel harder treffen. Eerder onderzoek laat zien dat ouderen veel moeilijker weer aan de slag komen. Oudere werklozen hebben meer moeite om te voorzien in noodzakelijke kosten van levensonderhoud. Dit alles mondt uit in het verdampen van spaartegoeden en pensioenvoorzieningen, die  zo essentieel zijn voor 'de oude dag'.

Ouderen dragen juist bij aan de productiviteit!

Arie Stolk is redacteur bij het blad Geron een kwartaaltijdschrift voor ieder die beroepsmatig of anderszins betrokken is bij ouderen, door het dagelijks werk, door beleid of door onderzoek. Gerōn biedt een platform voor discussie en geeft informatie over het ouder worden en het werken met en voor ouderen. Toe maar!

ouderen en productiviteit
Stolk draagt ook bij in de meningsuitwisseling over de 'kansloze 55-plussers' op de arbeidmarkt door middel van een ingezonden brief in de Volkskrant. Hij meent dat de 150 extra coaches die het UWV voor deze doelgroep wil aanstellen weggegooid geld is. Want het zijn de werkgevers die er van doordrongen moet worden dat ouderen op de werkvloer juist bijdragen aan de productiviteit van een bedrijf

 

Uit: de Volkskrant, 10 maart 2012

Moeten werkgevers verplicht 40 plussers aannemen??

Ook Xandra van Gelder schrijft in Het Parool van 8 maart 2012 over het UWV-rapport over de arbeidsmarkt van 2011 en dat 55-plussers als de absolute losers op de huidige arbeidsmarkt kunnen worden beschouwd. Zij pleit voor een oplossing aan werkgeverszijde: quotering. Zij wil dat bedrijven verplicht worden een bepaald percentage mensen van boven de veertig aan te nemen.

Uit: Het Parool, 8 maart 2012
(11 maart 2012)

Ouwe lullen staan alleen maar in de weg

Het UWV heeft deze week het rapport Vacatures in Nederland 2011;De vacaturemarkt en personeelswerving in beeld uitgebracht. Een voor ons soort mensen, de 50plussers, een ontluisterend rapport. Eigenlijk staat er dat wij op dit moment nagenoeg geen kansen hebben om nog op een normale manier aan de slag te komen.

Het rapport is in de media door columnisten en opiniemakers becommentarieerd. Vandaag presenteren wij hier de bijdrage van Mirjam Schötteldreier in de Volkskrant (9 maart 2012)  over hoe de jongere generatie ons wil wegkijken...

 

Uit: de Volkskrant 9 maart 2012

Hoe UWV communiceert met de werkloze

Iemand die werkloos wordt komt in aanraking met het UWV. Daar vraag je je uitkering aan. UWV is een grote organisatie. Ze probeert dan ook de communicatie met haar klanten goed te kanaliseren. Dat levert een mooi stukje 'communicatie naar de klant toe' op.

UWV en werk.nl

Sinds december sta ik ingeschreven bij het UWV. Ik had geen oordeel over het UWV. De verhalen over deze organisatie waren wisselend. De inschrijving verliep vlekkeloos. Aanmelding, ik werd daarna -conform afspraak- daarover teruggebeld en ik ontving tijdig mijn uitkering. Daarover niets dan lof. Maar nu de communicatie.

Communicatie met UWV

Als je eenmaal bent ingeschreven, dan maak je deel uit van een grote community. Het UWV kanaliseert alle communicatie via haar website. Je logt in met je DigID. En dan wordt het heel persoonlijk. Je krijgt een werkcoach toegewezen die in mijn geval in gewoon Hollands Siebel Administrator heet.

Berichten niet gelezen

Je kunt je berichten voor je coach in je postvak zetten, zodat die werkcoach alles kan lezen. Dus sinds december stuur ik trouw mijn sollicitatieopgaven keurig via die website naar het UWV. Want zo willen ze dat. Op 25 januari stelde ik mijn werkcoach een persoonlijke vraag. Regelmatig controleerde ik de status van al mijn ingezonden berichten. Die bleef onveranderd op "Niet gelezen" staan. Maar ik wilde graag antwoord.

Bellen?
Wat zou u in dat geval doen? Mijn idee was: ik ga maar eens bellen. Eens zien of ik op die manier antwoord kan krijgen. Na veel omleidingen kreeg ik een aardige man aan de telefoon. Hij hoorde mijn verhaal aan en zei dat er iets vreemds aan de hand was. Want al mijn berichten stonden nog op ongelezen.

Wat hij nu voor mij kon doen: hij zou het doorgeven en ik zou binnen 24 uur teruggebeld worden, zodat mijn vraag beantwoord zou worden. Hij gaf aan dat dit dus in ieder geval voor donderdag 13.00 uur zou zijn. Dankjewel meneer.

Ik wachten. Om 14.30 werd ik gebeld. Anderhalf uur te laat. Maar dat vond ik helemaal niet erg. Want als man van deze wereld weet ik wel dat ik mijn handen dicht mag knijpen dat ik inderdaad nog teruggebeld word.

Bellen naar UWV wordt niet op prijs gesteld
Iets later opende ik mijn mailbox. Ik wist niet wat ik zag. Ik laat u het 'persoonlijke' berichtje even integraal zien.

Of ik dus niet meer wil bellen. Ik behoor tot de categorie 50+. Dus deze kan er ook nog wel even bij: als ik niet weet om te gaan met mijn Werk@map dan kan ik een workshop volgen. Daar kunnen ZIJ mij voor opgeven!!!

(9 maart 2012)

Generaties en werk(loosheid)

Als 50-plussers maken we in de wereld van de bestudering van de organisatieleer en arbeidsmarkt deel uit van een aparte categorie. We zijn van de generatie X, Nix, of zo u wilt de Verloren generatie

Vier generaties arbeidskrachten
Dergelijke indelingen zijn niet nieuw. H.A. Becker kwam al in 1992 in de studie ‘Generaties en hun kansen’  tot de volgende indeling:

• De Protestgeneratie; geboortejaren 1940 – 1955.
  Belangrijkste kenmerken: idealistisch en gedreven, zoeken draagvlak voor ‘het’ idee, voorkeur voor (her)structureren.

• De Generatie X; geboortejaren 1955 – 1970
  Belangrijkste kenmerken: bescheiden en nuchter, willen verschillen constructief verbinden, proces-georiënteerde professionals.

• De Pragmatische Generatie; geboortejaren 1970 – 1985
  Belangrijkste kenmerken: gedreven netwerkers die snel concrete resultaten willen, zijn gericht op kennis benutten en toepassen, en vlot leren in het werk

• De Screenagers of generatie Einstein; geboortejaren 1985 – 2000
  Belangrijkste kenmerken: slim en grenzeloos actief, authentieke multi-taskers, willen zich overal snel thuis voelen.

Generatie X
Ik behoor tot de Generatie X. Soms ook wel aangeduid met de Generatie Nix of Verloren generatie. Ja, we staan er mooi op! Ik zelf had mijn eerste 'echte baan' in 1984. En ik behoor nu eigenlijk alweer tot de overbodig geworden beroepsgroep. Wie wil me nog?

Studiedag
Als we al werken dan lijkt de samenwerking tussen de verschillende generaties niet altijd van een leien dakje te lopen. Omdat van ons wordt verwacht dat we toch tot 67 door moeten werken is er ook genoeg reden om een speciale studiedag aan de verschillende generaties op de werkvloer te besteden. Op 31 maart 2012 is in de Geertekerk in Utrecht de generatiedialoog 'Werk en Loopbaan'. Alle generaties mogen meedoen, maar we moeten wel 30 euro meebrengen om deel te nemen.

Misschien een idee om iets vergelijkbaars ook eens voor werklozen te organiseren. Want in de strijd om de schaarse banen spelen verwachtingen en vooroordelen die met de verschillende generaties samenhangen naar mijn gevoel ook een belangrijke rol. Mag dat dan gratis zijn??

Mooie filmpjes
De organisatie heeft een moderne 'screenage' prezi-presentatie gemaakt met leuke filmpjes over de verschillende categorieën. Ja, ik ben van de generatie Cruijff, Sjef van Oekel, Simplisties Verbond, Joop Zoetemelk, de treinkapingen en Herman Brood. Alleen daarom al is het leuk om deze presentatie even te bekijken. En we hebben daar als werkloze Nix-ers immers ook tijd genoeg voor...

Gewoon een baan of passie volgen??

Waarom werken?
Inkomen, sociale contacten, de behoefte ergens bij te horen, behoren tot de basisbehoeften van mensen. Werk voorziet daarin.

Wie werk heeft, is gelukkiger dan iemand zonder baan, zo blijkt telkens weer uit geluksonderzoek. Reden: een baan geeft structuur en zin aan het leven, verschaft inkomen en sociale contacten.

Loopbaantrajecten en passiecoaches
Als je werkloos bent, dan dringt dit des te sterker tot je door. Veel werklozen, ook de 50plussers, hebben loopbaancoaches gehad die samen met de cliënt (want zo heten gecoachte werklozen) op zoek gingen naar banen waar ze warm van werden.

F*ck de passie
Het was alweer in Intermediair van 11 februari 2010 dat Daphne van Paassen een artikel schreef onder de titel F*ck de passie! Leuk werk is goed genoeg

Aardig om dat als werkloze weer eens te lezen...